Aikido uitgelegd

Aikido is een fascinerende martial art die in het begin van de vorige eeuw door Morihei Ueshiba (1883-1969) is samengesteld uit de technieken van de Japanse samoerai en verschillende filosofische en religieuze tradities. Aikido is Budo, een moderne Japanse vechtkunst; een vorm van zelfverdediging.

Doel van Aikido

Het doel van Aikido is het in overeenstemming brengen van je energie met de universele energie. Met andere woorden, Aikido is een manier om in harmonie te komen met jezelf en je omgeving.

Het doel in Aikido is om vanuit je centrum, te leren bewegen en te handelen. Het kan gebruikt worden tegen iedere vorm van aanval, waarbij de nadruk ligt op de ontwikkeling van een betere eenheid tussen lichaam en geest. In tegenstelling tot vele andere vechtsporten is er voor Aikido geen bijzondere kracht of snelheid nodig. Het wordt succesvol beoefend door mensen van alle leeftijden en mogelijkheden. En is dan ook een passend middel tegen zinloos geweld voor iedereen.

Aikido ontwikkelt lenigheid, coördinatie, concentratie, verbetert de gezondheid en fitheid en zelfvertrouwen. De fysieke kanten zijn gracieus en dynamisch, ze zijn slechts een uiterlijk kenmerk van wat het belangrijkste is: een echte en directe manier om de kwaliteit van ons leven te verbeteren.

Basishouding

De confrontatie met de partner wordt niet gezocht voordat je zelf wordt aangevallen. Daardoor moet de aikidoka leren leiding te geven aan de energie die op hem/haar af komt. Om leiding te kunnen geven aan andermans energie is het van groot belang om rustig te blijven. Die rust komt vanuit een goede buikademhaling, waardoor rust ontstaat in het centrum van het lichaam (hara), van waaruit alle bewegingen worden opgevangen en geleid.

Bewegingen & confrontatie. 

Een ander belangrijk punt is het aanleren van nieuwe efficiënte bewegingen en vooral het afleren van oude reflexen. Zo zijn er altijd mensen die een confrontatie aan willen gaan. Door de oefeningen gaan zij beseffen dat het ook mogelijk is de bewegingen van een ander te volgen, waardoor je niet verrast wordt en zelf het tijdstip van de confrontatie kunt bepalen. De mensen die altijd de confrontatie uit de weg willen gaan leren door de oefeningen dat ook zij de mogelijkheid hebben om in contact te komen met de partner. ‘Stap in als een driehoek, beweeg als een cirkel, eindig als een vierkant’. Het principe dat deze drie vormen verenigt en de levenskracht van de mens verbindt met die van het universum wordt Ki genoemd.

Geschiedenis

O’Sensei Morihei Ueshiba, (1883/1969) is de grondlegger van Aikido.Van Ueshiba is bekend dat hij een sterke jongeman was met een diepgaande belangstelling voor de krijgskunsten.

Zo groot was zijn belangstelling dat hij de boerderij van zijn familie verliet en naar Tokio reisde om zich aan te sluiten bij de Tenjin Shinyo Ryu van Tozawa Tokusaburo.

Hij diende in het Japanse keizerlijk leger en raakte betrokken bij de Russisch-Japanse oorlog (1904-1905).

Toen hij in 1912 met eervol ontslag ging ontmoette hij Sokaku Takeda. Hij leerde veel van Takeda en ontving een menko kaiden (meestergraad in een klassieke vorm van bujutsu).

Ueshiba ontmoette in 1919 Onisabura Deguchi, hij bestudeerde Shinto en verwierf een meesterschap in koto dama. Aangemoedigd door Deguchi ging hij zich steeds meer bezig houden met budo. Uiteindelijk startte hij zijn eigen budostijl, die hij aiki bujutsu noemde.

De technieken waren nog sterk verbonden aan de oudere stijlen, maar het voorvoegsel aiki gaf aan dat O’Sensei een eigen interpretatie van budo voor ogen had. De term aiki verwijst namelijk naar het in harmonie brengen van de energie tijdens een confrontatie.

In 1927 verhuisde Ueshiba naar Tokio en werden er diverse dojo’s geopend. In 1936 besloot Ueshiba te breken met de traditie van het klassieke bujutsu en zijn systeem werd vanaf toen Aiki budo genoemd.Bij het uitbreken van de oorlog in 1941, wilden de autoriteiten de Japanse bevolking oorlogsklaar maken door ze o.a. budokunsten te laten beoefenen. O’Sensei had echter andere doelen voor ogen met zijn budovorm en besloot het aiki budo in 1942 om te dopen tot Aikido.

In 1969 vond de opening plaats van het hoofdkwartier te Tokio. In deze tijd begon ook de introductie van Aikido buiten Japan. Leerlingen van Ueshiba werden uitgezonden naar alle delen van de wereld om het Aikido te verspreiden.

Morihei Ueshiba overleed in 1969.Tijdens het leven van O’Sensei hebben vele leerlingen bij hem getraind.

Aikido is een levende krijgskunst, wat inhoudt dat al naar gelang de ontwikkeling en het vermogen van de beoefenaar, het een bepaalde stijl heeft.

Hierdoor is het niet verwonderlijk dat er diverse stijlen van Aikido zijn. De diversiteit in stijlen is ook een gezonde ontwikkeling, echter het claimen dat een bepaalde stijl de “enige echte” is, mag gezien worden als een ontkenning van wat O’Sensei voor ogen had.